Obchodzimy miesiąc kwiecień poświęcony w wielu krajach Świętej Eucharystii, gdzie Pan Jezus jest obecny w swoim ciele, duszy, krwi i boskości, Ten, który króluje na wieki z Ojcem, jest obecny w chlebie.
Stwierdzono w nim Święty Josemaría EscriváOn jest Królem królów i Panem panów. -On jest ukryty w Chlebie. Z miłości do ciebie uniżył się aż do skrajności". (Droga, 538)
Na stronie Eucharystia uobecnia się przez ręce kapłana, te same ręce, które zdołały przynieść Pana do tego czasu i który oddaje się, aby dzielić się sobą w kawałku chleba, tyle piękna w kawałku chleba! Ten miesiąc jest szczególnie poświęcony życiu wewnętrznemu, które szuka Pana, nie zapominając o tym, że centrum serca, centrum całego życia wewnętrznego znajduje się w tabernakulum.
W Katechizm Kościoła Katolickiego uczy nas Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa, to znaczy dzieła zbawienia dokonanego przez życie, śmierć i zmartwychwstanie Zbawiciela, dzieła uobecnianego przez akcję liturgiczną (KKK 1409).
Jest to ponowne przeżywanie Wielkanocy, jest to ponowne pójście, aby zobaczyć pusty grób, jest to ponowne zobaczenie, jak Jezus idzie na Kalwarię, gdzie jesteśmy jak święty Jan, widząc, jak Pan daje siebie.
Odwiedzanie Pana jest obowiązkiem każdego, każdego dnia, każdego dnia, kiedy się karmimy, musimy dziękować, bylibyśmy niewdzięczni, gdybyśmy nie poszli, okazując słabość, która jest nam właściwa, aby spotykać się z Nim każdego dnia.
Ale w tym miesiącu świętujemy również Ducha Świętego, uświęciciela, uświęcenie życia, którego każdy ochrzczony musi szukać, "wielkiego nieznanego", jak mówi święty Josemaria (Droga, 57), tego, który jest w nas i czyni nas świętymi, świątyniami Ducha Świętego, świątyniami splamionymi, zbudowanymi z pyłu, ale które tchnienie Ducha oczyszcza i czyni nową świątynią.
Celebracja Najświętszego Sakramentu Eucharystia i Ducha Świętego, jest uczczenie Najświętszej Trójcy, uczczenie świętych, których centrum stanowiła święta ofiara, których życie wewnętrzne było w stanie słuchać ducha, który prowadził ich i uświęcał w każdej części ich życia, czy to z problemami, czy z radościami.
Jest to również uczczenie Kościoła, ciała Chrystusa, które pragnie ujrzeć Pana u kresu Jego pielgrzymki przez świat.
Jest to świętowanie życia wiecznego, którym cieszymy się trochę podczas każdej mszy, jest to widzenie i kontemplowanie tego, co chcemy widzieć wiecznie w niebie, gdzie wszystko, za czym tęsknimy my, chrześcijanie, zostanie spełnione, aby zobaczyć Pana takim, jakim jest, ten miesiąc jest także wspomnieniem wszystkich sakramentów Kościoła, w których Bóg jest obecny, gdzie Trójca jest zaangażowana w nasze grzeszne życie i prowadzi nas do dobra.
To także uczczenie Tej, która nosiła Boga w swoim łonie, błogosławione TAK! Błogosławiona afirmacja, która ustąpiła miejsca odkupieniu, to postrzeganie Jej jako Córki Boga Ojca, Matki Boga Syna i Oblubienicy oraz świątyni Ducha Świętego.
