Adam i Ewa próbowali powstać przeciwko Bogu, nawet w pewnym sensie być Mu równymi: "...".będziesz jak Bóg w poznaniu dobra i zła". (Rdz 3,5). Konsekwencją tego nie było ich wywyższenie, ale ich upadek, nie wywyższenie, ale ich wstyd. "Otworzyły się im oczy i zobaczyli, że są nadzy; spletli więc liście figowe i przepasali się nimi". (Rdz 3,7). To prowizoryczne ubranie (później Bóg wykona lepszą robotę, odziewając ich samymi skórami zwierząt: Rdz 3:21) jest wynikiem grzechu: nie mogą już patrzeć na siebie z niewinnością. Grzech wypaczył ich namiętności i relacje. Zniekształcił również ich relację z Bogiem, przed którym ukrywają się ze strachu i wstydu (Rdz 3:10).
Zasadniczo grzech zniekształca, jak zniekształcone lub pęknięte lustra. Poznanie zła, skosztowanie grzechu (tak jak Adam i Ewa skosztowali zakazanego owocu), nie uczy nas niczego więcej. Zaciemnia naszą wizję rzeczywistości. Największym fałszem jest grzech, a zatem diabeł, "kłamca i ojciec kłamstwa" (J 8:44), tak chętnie ją promuje.
Ale, jako część Bożego planu zbawienia, zaczął od wyznaczenia granicy zła w Najświętszej Maryi Pannie, poczętej "pełnej łaski" (Łk 1:28) i całkowicie świętej istocie, której cuchnący potop szatana nie mógł nawet ochlapać (Ap 12:14-16). Z tego bezgrzesznego brzegu Chrystus wyruszył, by ujarzmić wody chaosu (J 21, 4; Mk 4, 35-39). Maryja żyła w pełni rzeczywistością, ponieważ była głęboko pokorna. Podczas gdy pierwsza Ewa starała się wywyższyć, Nowa Ewa jest przekonana o swojej pokorze i głosi ją (Łk 1:28-29,38,48). Była osobą, która najbardziej żyła słowami naszego Pana, że ten, kto się uniża, będzie wywyższony (Mt 23,12) i dlatego widzimy ją wyniesioną do chwały, odzianą w blask łaski i kosmosu (Ap 12,1).
To jest Niepokalane Poczęcie, święto, które obchodzimy dzisiaj z przepełnioną radością. Świętujemy nie tylko wywyższenie naszej duchowej Matki, ale także, w Niej, ostateczne wywyższenie ludzkości i Kościoła. Świętujemy rzeczywistość, w której Maryja została poczęta bez grzechu w łonie swojej matki jako funkcja Jej własnego boskiego macierzyństwa. Ponieważ pewnego dnia miała począć bezgrzesznego, wszechświętego Boga, który stał się człowiekiem, Bóg uczynił swoją matkę bezgrzeszną, Arką Przymierza (Ap 11:19), nieskazitelnym naczyniem, które miało przyjąć nie tylko słowa Boga, ale samego Boga.
Homilia na czytania o Niepokalanym Poczęciu (C)
Ksiądz Luis Herrera Campo oferuje swoje nanomiliaKrótkie, jednominutowe rozważania do tych niedzielnych czytań.
