Rimini połączy naukowców, intelektualistów i artystów w wydarzeniu kulturalnymPotrzebni intelektualni współbraciaW dniu 23 stycznia 2025 r. odbyła się jedna z prezentacji książka "Ubi sunt? Intelektualiści chrześcijańscy: gdzie są, co wnoszą, jak interweniują?" w Madrycie, w siedzibie studiów podyplomowych Uniwersytetu Nawarry, przez koordynatora pracy, któremu towarzyszy Higinio Marín - filozof - i prowadzony przez Paulę Hermidę z wydawnictwa Cristiandad, które jest redaktorem książki.
Jak powstała ta książka?
W dniu 16 listopada 2020 r. filozof Diego S. Garrocho opublikował w El Mundo artykuł zatytułowany "¿Dónde están los cristianos?", w którym stwierdził, że nie widzi żadnych chrześcijańskich intelektualistów w dzisiejszej sferze publicznej. Ten artykuł dziennikarski wywołał debatę, która zaowocowała kaskadą interwencji w prasie. Pierwsza z nich została opublikowana trzy dni później przez Miguela Ángela Quintanę Paza w The Objective, w którym zaprosił on "... stacje radiowe, stacje telewizyjne, szkoły, uniwersytety, instytuty, wydawnictwa, muzea katolickie do podjęcia rękawicy".
Następnie w prasie pojawiły się kolejne interwencje wielu autorów, z tekstami z różnych perspektyw, różnymi sposobami radzenia sobie z pytaniem i wielopłaszczyznowymi punktami widzenia, które połączyły kontrowersje w książce koordynowanej przez Ricardo Calleja zatytułowanej "Ubi Sunt?".
W prezentacji Calleja mówił o roli chrześcijańskiego intelektualisty w odkrywaniu tajemnic religii, które nie są dostępne dla wszystkich. Zachęcał do kreatywności i wnoszenia prowokujących do myślenia pomysłów. Pokazał pluralizm myśli uczestników. Oświecił ideą, że w życiu publicznym chrześcijanin musi działać roztropnie, ale nie przestając rządzić i dowodzić, gdy zajmuje ważne stanowisko, ponieważ nie rządzić to być rządzonym przez okoliczności. Nie wolno bać się popełniać błędów. Argumentował, że jako katolicy nie powinniśmy uchylać się od odpowiedzialności w obawie przed zranieniem lub niechęcią.
Zmiana przestrzeni publicznej
Marín pokazał, jak zmienił się plac publiczny dzięki RRSS i mediom cyfrowym, a wszystko znajduje odzwierciedlenie, takie jak ta książka, która odbiła się echem i wywarła wpływ. Według autora epilogu, autorzy książki wnoszą swoje pomysły, ale przede wszystkim są one ujawniane i udostępniane czytelnikowi. Mówił także o niebezpieczeństwie "eksperta", który nie jest wystarczająco pokorny i który nie zdaje sobie sprawy, że nie wszystko ma łatwą i ostateczną odpowiedź. Konieczne jest regularne studiowanie, aby móc udzielić dogłębnej odpowiedzi. Wyjaśnił, że w porządku jest powiedzieć "nie wiem" w obliczu skomplikowanego pytania i dodać "muszę to przestudiować". Wskazał również, że na hiszpańskiej arenie nie ma "politycznych geniuszy", którzy mogliby pomóc w tym procesie pomagania społeczeństwu w myśleniu.
Kilku autorów esejów zawartych w książce było obecnych na prezentacji. Wśród nich znaleźli się Pablo Velasco, Armando Zerolo i José María Torralba. Ten ostatni mówił o znaczeniu szkolenie Głównym celem jest pokazanie siebie takimi, jakimi jesteśmy w życiu zawodowym i rodzinnym, a przede wszystkim bycie naturalnym i pokazanie siebie takimi, jakimi jesteśmy w życiu zawodowym i rodzinnym, tak jak każdy inny obywatel.
Armando Zerolo mówił o znaczeniu uczestnictwa w bitwie kulturowej, w umiarkowany, niespolaryzowany, ale aktywny sposób.
Autorzy w żaden sposób nie chcą odpowiedzieć na to pytanie. Pozostawiają otwarte drzwi do debaty.
